Nederlandse-gedichten
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3809
eind aan alle lijden.
Jezus wordt begroet,
aan het eind der tijden.
Als Hij ons vergaart,
en ons komt bevrijden.
Koning wordt op d' aard,
om ons te verblijden.
Treffen zal ons niet,
't oordeel dat zal komen.
Wie op Christus ziet,
zal er aan ontkomen.
Christus pleit ons vrij,
bij de Hemelvader.
En plaats u en mij,
in 't verlossingskader.
Ziekte zonde en dood,
zijn voorgoed verdwenen.
't Hemelslicht zo groot,
weeft zich om ons henen.
Schuld die aan ons kleeft,
die wordt schoon gewassen.
't Kleed dat Jezus geeft.
laat hij ons aanpassen.
Voortaan eeuw'ge vreugd,
zullen wij beleven.
Om intens verheugd,
God de eer te geven
Eens voor eeuwig thuis,
veilig en geborgen.
Haalt Hij ons naar huis,
op die blijde Morgen.
Justus A. van Tricht
Reactie toevoegen
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3767
dan is het de hoogste tijd.
En Hij de bazuin laat klinken,
die Zijn Koninkrijk inleidt.
Om de mensheid te verlossen,
van het juk dat haar beknelt.
En de schepping zal vernieuwen,
in 't vooruitzicht is gesteld.
Komen zal Hij met Zijn engelen,
door Zijn Zoon vooraf gegaan.
Om te richten alle volkeren,
die dan voor Hem zullen staan.
Al wie Jezus naam beleden,
wacht verzoening door het kruis.
Want zij mogen binnentreden,
door de poorten van Gods huis.
Christus is de wegbereider,
die in 't oordeel voor ons pleit.
Vader 't argument zal reiken,
weg zal nemen elk verwijt.
Al Zijn schapen zal Hij leiden,
wie naar Zijn stem heeft gehoord.
Hij hun Herder zal ze weiden,
waar hun rust nooit wordt verstoord.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 7627
want dan zal niets je kunnen schaden.
Dan neem Ik weg de zware last,
waarmee je schouders zijn beladen.
Dan schenk ik jou weer levenslust,
en laat bevrijd je ademhalen.
Bij Mij vindt dan je hart de rust,
die Ik daarin laat nederdalen.
Mijn kind houd je aan Mij maar vast,
om met Mij verder weer te komen.
Dan word je op Mijn heil vergast,
dat vloeien zal in rijke stromen.
Ik zal de weg voor jou bereiden,
waarop je voeten kunnen gaan.
Langs hoogten en door diepten leiden,
en wijs je waterbronnen aan.
Mijn kind houd je aan Mij steeds vast,
dan kan niets kwaads je overkomen.
Want door Mij word je eens verrast,
als ik vervullen zal je dromen.
Dan worden voor jou oog vervuld,
de wensen die je mij zult vragen.
En een voor een voor jou onthuld,
wanneer 'k ze voor je op laat dagen.
Mijn kind houdt maar Mijn hand omvat,
dan zul je veilig thuis geraken.
Wanneer wij langs het smalle pad,
de lange tocht eens zullen staken.
Dan is het einddoel echt bereikt,
en zijn wij eindelijk thuis gekomen.
Dan word je kind door Mij verrijkt,
wat 'k in mijn liefd' je toe laat komen.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4240
mag je zijn met Hem.
Met Zijn trouw om geven,
en Zijn warme stem.
Je door God gezonden,
als een reisgezel.
Verlosser van je zonden,
en de aardse hel.
Zijn naam mag je dragen,
Christen mag je zijn.
Om in hemeldagen,
Cherubijn te zijn.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4288
en met haar glans omgeven.
Wordt oog en hart omhoog gericht,
naar de poort van het Leven.
Geheven boven alles uit,
en zwevend voortgedragen.
Klinkt naderend het feestgeluid,
van blijde hemeldagen.
De deuren staan open van de poort,
en door het Licht getrokken.
Verschijnt het Leven dat daar gloort,
in liefd' er bij betrokken.
Omgeven door muziek en dans,
omstraalt door hemelvreugde.
Legt God de Vader daar de krans,
van 't heil dat blij verheugde.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3816
maar weet dat die niet echt bestaat.
Een zekerheid is hem gegeven,
dat hij 't eens door de dood verlaat.
De mens zoekt vrienden in het leven,
blijkt daarin vaak teleurgesteld.
Maar een vriend wordt aan elk gegeven,
in Jezus aan hen voorgesteld.
De mens hoopt zekerheid na 't leven,
dat er iets na de dood bestaat.
Maar dat kan enkel Jezus geven,
aan wie met Hem door 't leven gaat.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4154
Hij is de Deur waar door wij binnengaan.
Jezus de Redder ons van God gegeven,
de zoon van God die kwam in ons bestaan.
Hij deed een brug slaan en de weg bereiden,
die ons weer terug naar God de Vader brengt.
Hij wilde sterven om ons te bevrijden,
die door Zijn kruisdood ons het leven schenkt.
Hij is de Heer met wonderlijke krachten,
die aan ons hart genezing weer verleent.
Die wonden heelt en pijnen kan verzachten,
en die ons liefd'vol bij de handen neemt.
Zijn liefd' is grenzeloos en vol erbarmen,
Zijn oog en hart op welzijn slechts gericht.
In liefde sluit Hij ons steeds in Zijn armen,
en ons genadig plaatst in 't stralend licht.
Hij is het Licht dat tot ons is gekomen,
Hij wil de zon zijn in ons kil bestaan.
Hij laat ons van een blijde toekomst dromen,
Zijn heil en vrede biedt Hij allen aan.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3263
met kleurige ballen opgesierd.
Ook was er toen niet de commercie,
waarmee het kerstfeest wordt gevierd.
Er was geen Kerstman met een slede,
die reizend door de wereld ging.
Getrokken door een span rendieren,
met al hun bel getingeling.
Er waren slechts een hand vol herders,
hun schapen hoedend op het veld.
Aan hen werd destijds door een engel,
de komst van 't Christuskind vermeld.
Omlijst door zang van hemelkoren,
zongen zij blij het Eer zij God.
Die tot ons Zijn Zoon had gezonden,
brengende kering in ons lot.
Er waren geen geboortekaartjes,
de mare ging van mond tot mond.
Dat er een kindje was geboren,
dat zich in Bethlehem bevond.
God zorgde voor de feestgeschenken,
van wierook, mirre, zilver, goud.
Die wijzen 't kindje kwamen brengen,
dat kwam voor 's mensen zielsbehoud.
Zo is het kerstfeest eens begonnen,
eenvoudig zonder opsmuk, sier.
Maar wel omringd met gulle gaven,
voor 't Kind geboren ver van hier.
Waarboven eens een ster ging stralen,
fel flonkerende in de nacht.
Die van het Kind ons deed vertellen,
dat Maria ter wereld bracht.
Advent en Kerstmis zijn de dagen,
waarin dit feest steeds wordt herdacht.
Met zang en kaarslicht opgeluisterd,
weer hoopvol naar Zijn komst verwacht.
De Kerstman brengt aan ons geen vrede,
die geeft slechts materieel gewin.
Maar 't Kind te Bethlehem geboren,
geeft aan ons leven inhoud, zin.
Helaas wordt Kerstmis overvleugeld,
door de commercie, niet Gods woord.
En d' eenvoud van dit feest verdrongen,
dat de intentie zo verstoord.
Met kerstbomen en feestversiering
kaarsen, wijn, diners voor de sfeer.
Daardoor gaat meer en meer verloren,
't feest der geboorte van de Heer.
Kerst is uit 't lichtfeest voortgekomen,
maar zo heeft God dat nooit gewild.
Want Jezus is het Licht der wereld,
dat mensen uit het duister tilt.
't Is niet de rijke feestverlichting,
die kerstbomen en gevels siert.
Maar 't Licht dat Christus ons liet brengen,
en wat met Kerstmis hoort gevierd.
Slechts een kan er maar koning wezen,
en zijn de grote Vredevorst.
Die ons die vrede ook kan schenken,
waar mens en wereld zo naar dorst.
Zo staan de Kerstman en het Kerstkind,
met elkaar op gespannen voet.
Want met de Kerst twee heren dienen,
is niet zo 't hoort, niet zoals 't moet.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4313
bekrompen is Hij zeker niet.
Die altijd weer Zijn aandacht schenkend,
zal luisteren naar wie tot Hem vliedt.
Ik weet Hij heeft ook Zijn principes.
in vaste regels neergelegd.
Die heeft Hij voor ons opgeschreven,
en daarna aan ons uitgelegd.
Zolang wij ons daar aan houden,
zijn dat de grenzen ons vermeld.
Wanneer die er niet wezen zouden,
zou 't anders met ons zijn gesteld.
Met Hem valt goed te discussiëren,
God houdt wel van een goed debat.
Dat zal Hij nimmer gaan ontwijken,
als 't maar in respect is vervat.
Er valt van Hem nog veel te leren,
zijn wijsheid is alom bekend.
Die ons vanuit de hemelsferen,
op aanvraag steeds wordt toegekend.
Maar boven alles stijgt Zijn liefde,
die wordt door niets geëvenaard.
Zij wordt ons eindeloos geschonken,
en meer dan goud of zilver waard.
God houdt niet van bekrompen mensen,
die star en strak in 't leven staan.
Maar Hij doet hun de ruimte wensen,
om vrij door 't leven voort te gaan.
Tien regels blijken echt voldoende,
omdat er meer niet nodig zijn.
Door Jezus immers wordt gegeven,
te leven in Gods zonneschijn.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Kerst
- Hits: 3041
die Zijn Zoon voor Hem baren zou.
Maria koos Hij tot de hoeder,
zij bleek de aangewezen vrouw.
Gods engel werd tot haar gezonden,
met 't nieuws dat uit de hemel kwam.
God had Zijn heil met haar verbonden,
Maria kwam uit Davids stam.
De Geest van God zou haar bevruchten,
en 't Kind gaan planten in haar schoot.
Zij had geen enkele vrees te duchten,
en haar verwondering bleek zeer groot.
Maria was een Godsgezinde,
getrouw in eenvoud aan Gods Woord.
In 't oog van God een zeer beminde,
aan wie Hij 't Goddelijk heil verwoordt.
Maria wilde met lofzang prijzen,
de wonderdaden van de Heer.
Hem danken voor Zijn gunstbewijzen,
en knielde in aanbidding neer.
Zij mocht het Christuskindje dragen,
het baren, voeden aan haar borst.
Het zou de naam van Jezus krijgen,
de lang beloofde Vredevorst.
Maria's naam zou altijd klinken,
zolang de wereld zal bestaan.
Haar naam die onder 't sterrenblinken,
onder geslachten voort zal gaan.
Gods heil is uit haar voortgekomen,
in 't Kind de wereld eens beloofd.
Dat met Zijn vrede is gekomen,
voor ieder die in Hem gelooft.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3266
dan hebben zij hun werk gedaan.
Dan komt er aan de tijd een einde,
Gods Koninkrijk maakt dan ruim baan.
Brekend door wolken naar beneden,
wordt het op aarde opgericht.
Om haar geheel te overstralen,
met 't blijde gouden hemels licht.
God zal een nieuwe schepping maken,
al 't oude gaat voorgoed voorbij.
En wordt door 't nieuwe dan vervangen,
dat komt onder Zijn heerschappij.
Want tijd wordt dan niet meer gemeten,
die zal er dan niet meer bestaan.
Dan is er enkel eeuwig leven,
dat zonder einde door blijft gaan.
De tijd verloopt en komt ten einde,
gaand over in de eeuwigheid.
Wanneer eenmaal de dag zal komen,
dat 't Godsrijk ons wordt toebereid.
Want God Hij zal 't moment uitkiezen,
die het tijdelijke overlapt.
En allen die zijn uitverkoren,
met Hem naar 't eeuw'ge overstapt.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2522
dat ik zag zo hulpeloos en klein.
Waar God de mensheid van liet weten,
dat het haar Redder eens zal zijn.
Mijn hart werd door dit Kind bewogen,
toen ik daar bij de kribbe stond.
En keek in de zacht bruine ogen,
van 't Kind dat God de wereld zond.
Het is nu eeuwen lang geleden,
dat 't Christuskind ter wereld kwam.
En die als mens voor ons geleden,
het kruishout op Zijn schouders nam
Ook toen werd weer mijn hart bewogen,
door 't lijden wat ik heb aanschouwd.
Ik zag weer die zachte bruine ogen,
waar 't levenslicht in werd verflauwd.
Nog altijd kan ik niet vergeten,
de ogen van dit Kind, die man.
Ik blijf steeds van dit gebeuren weten,
dat 'k nimmermeer vergeten kan.
Maar 't mooist moment mij bijgebleven,
was toen Hij plots weer voor mij stond.
Als d' Opgestane Heer van 't leven,
eens op die blijde morgenstond.
Toen zag ik weer die bruine ogen,
zo stralend als de morgenzon.
Mijn hart werd weer opnieuw bewogen,
door nieuwe toekomst die begon.
Ik zag weer Zijn liefde op mij dalen,
die dronk mijn hart verlangend in.
Zijn ogen deden mij verhalen,
van Zijn oneindig groot bemin.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4130
en zal geen klok haar meer aanwijzen.
Want dan breekt aan de heerlijkheid,
die God de mensen zal bewijzen.
Dan komt het hemels koninkrijk,
vanuit de hemel nederdalen.
En zal met gouden glans zo rijk,
de ganse schepping overstralen.
Gods Koninkrijk dat kent geen tijd,
het heeft en kent dan ook geen klokken.
Waarop de tijd steeds voorwaarts glijdt,
en wijzers langs de uren sjokken.
Daar geldt alleen de eeuwigheid,
en is men niet aan tijd gebonden.
Daarom wordt in Gods Koninkrijk,
dan ook geen enkele klok gevonden.
Eenmaal staan alle klokken stil,
en zal hun stem niet meer verklinken.
Wanneer de dag komt naar Gods wil,
waarop wij 't Godsrijk op zien blinken.
Dan is het met de tijd gedaan,
en zullen alle klokken zwijgen.
Dan is de tijd voorbijgegaan,
als wij de eeuwigheid verkrijgen.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3378
is gaande met Jezus op weg.
Hem volgende steeds als de Herder,
in wiens hand ik de mijne steeds leg.
Zijn stok en Zijn staf die vertroosten,
mijn voortgang met Hem door elk oord.
Want Hij zal mij veilig geleiden,
'k vertrouw op mijn Heiland Zijn woord.
Van Bethlehem gaand door de velden,
van kribbe naar 't schandelijk kruis.
Blijft Jezus Zijn liefde vermelden,
mij leidend naar het Vaderhuis.
Zelfs op de meest kronkelige paden,
daar zet ik met Jezus mijn voet.
Want daarop zal niets mij ooit schaden,
door Hem weet ik mij steeds behoed.
Van Kerstmis naar Pasen en verder,
zal ik naar Jeruzalem gaan.
Hem volgend als de Goede herder,
die zich aan het kruishout liet slaan.
Waar Opstanding, Hemelvaart klinken,
die menigeen blijde bezingt.
En Pinksteren de Geest op laat blinken,
mijn ziel met Zijn vuurgloed doordringt.
Opnieuw mag ik Jezus verwachten,
als Hij met Zijn engelen verschijnt.
Zoals eens in Bethlehems nachten.
met hemelse glorie omlijnt.
Maar mocht ik voor die dag eens sterven,
dan word ik door Jezus begroet.
Om 't eeuwige leven te erven,
als ik Hem in de Hemel ontmoet.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6645
zit ontzettend veel verstopt.
Moeiten, leed en levensvragen,
dikwijls heel diep weggestopt.
Goed verdeeld in vele vakjes,
tijdens 't leven opgespaard.
Zitten daar de vele pakjes,
goed verpakt bijeen vergaard.
Elk mens heeft zo'n zak te torsen,
waarmee hij door 't leven gaat.
Die geen mens ooit kan doorvorsen,
zolang die niet open gaat.
Slechts God weet wat er aan zorgen,
diep in ieders rugzak zit.
In de vakjes weg geborgen,
waarvoor men om uitkomst bidt.
Maar wij mogen Hem steeds vragen,
om verlichting van de last.
Die wij hebben mee te dragen,
in de rugzak opgetast.
Op ons smeken en ons bidden,
spreekt in liefde dan de Heer.
Leg uw last maar in het midden,
van uw schouders voor Mij neer.
Dan haalt God de vele pakjes,
uit de rugzak een voor een.
Behoedzaam leegt Hij de vakjes,
en vergeten zal Hij geen.
In elk vak wordt dan geborgen,
Zijn aan ons gegeven woord,
dat Hij steeds voor ons zal zorgen,
kracht schenkt die bij 't leven hoort.
In de rugzak zijn de vakjes
nu met Gods woord rijk gevuld.
Dat in liefdevolle pakjes,
onderweg steeds mag onthuld.
En steeds nieuwe kracht zal geven,
in voorspoed en in tegenslag.
Zodat ieder mens in 't leven,
voortaan gezegend verder mag.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6282
om van Zijn liefd' te laten merken.
Met zachte woorden uitgezegd,
en met Zijn kracht je te versterken.
Hij zag de moeiten en je strijd,
Hij luisterde naar 't biddend smeken.
Zijn hand is steeds tot hulp bereid,
want God heeft naar jou omgekeken.
Hij laat je worstelend niet alleen,
met al je moeiten en je vragen.
Zijn hand wijst naar een toekomst heen,
die eenmaal voor je op zal dagen.
Want stapvoets gaat Hij met je voort,
op de door Hem gebaande wegen.
Waarop Zijn eeuwig vaststaand woord,
je dagelijks zijn zal tot een zegen.
God is bekend met het verdriet,
de pijn die je soms laat verstijven.
Hij is het die van binnen ziet,
waar stille tranen nog verblijven.
Om 't zwaar verlies dat je eens leed,
waarvan de pijn nog niet wil stillen.
En God alleen het fijne weet,
waarom je hart 't soms uit wil gillen.
Maar treurnis heelt de wonden niet,
die in je leven zijn geslagen.
God wil dat jij opnieuw geniet,
in wat Hij schenkt aan vreugdedagen.
Kijk om je heen en wees verblijdt,
zie wat de Schepper heeft gegeven.
Aan jou in liefde toebereid,
om in een sfeer van rust te leven.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3773
in de stilte nadert Hij.
In de stilte klinkt Zijn spreken,
Lieve kind jij hoort bij Mij.
In de stilte zal Hij komen,
als je op het antwoord wacht.
Van aan Hem gestelde vragen,
die opklonken in de nacht.
In de stilte is waarneembaar,
wat Hij fluistert in je hart.
Daarin brengt Hij rust en vrede,
en neemt weg wat je verwart.
In de stilte mag je proeven,
met Hem de serene sfeer.
Om die steeds weer te ervaren,
in gemeenschap met de Heer.
In de stilte met Hem samen,
luistert Hij naar ieder woord.
Wat vanuit je hart zal klinken,
en je beden graag verhoort.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3342
en in Mijn voeten en Mijn zij.
Ik droeg voor jou je zonde en schanden
ging niet aan 't bittere kruis voorbij.
Daardoor kun jij bevrijd gaan leven,
van alle zonde en schuld ontdaan.
Omdat Ik Mijn leven heb gegeven,
en Mij voor jou aan 't kruis liet slaan.
Voor jou leed Ik, ben Ik gestorven,
voor jou heb Ik de weg bereid.
Ik stond weer op en heb verworven,
voor jou weer 't heil der eeuwigheid.
Mijn liefde zal jouw leven dragen,
Mijn kruisweg voert jou weer naar huis.
Want op die weg zal Ik jou schragen,
door Mij geleid kom je eens thuis.
De dood wordt doorgang naar het leven,
de grens die je passeren moet.
Aan de andere zij wordt je gegeven,
het eeuwig licht dat je begroet.
Ik zal met je gaan door de spelonken,
je wijzen op dat vaste punt.
Van 't licht dat voor je ligt te lonken,
en slechts met Mij bereiken kunt.
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5778
dat zal eenmaal koning zijn.
Iedereen zal er van horen,
't bericht klinkt op voor groot en klein.
Maria die 't kindje baarde,
werd de moeder van dit kind.
Dat gekomen op de aarde,
eens de mensheid samenbindt.
't Kind moet nog de weg bewandelen,
die van kribbe gaat naar 't kruis.
Weg die door Zijn liefd'vol handelen,
ons weer leidt naar 't Vaderhuis.
Velen zal Hij tot zich trekken,
Herder die Zijn schapen hoedt.
En naar elk Zijn hand uitstrekken,
gelijk een Goede Herder doet.
Jezus zal zich laten kronen,
met de scherpe doornenkroon.
En zo mens en wereld tonen,
dat Hij waarlijk is Gods Zoon.
Die uit liefde wilde sterven,
voor het heil van ieder mens.
Door hen 't leven te verwerven,
gaande tot de laatste grens.
Heer is Hij van dood en leven,
grenzeloos is ook Zijn macht.
Liefde heeft Hij ons gegeven,
rijkelijk ons er mee bedacht.
Vredevorst zal men Hem noemen,
brengende Hem lof en eer.
En Zijn naam voor eeuwig roemen,
zeggend: Jezus, Hij is Heer! (te zingen op de melodie van "Alle Menschen werden Brüder" uit de 9e symfonie van Ludwig van Beethoven).
Justus A. van Tricht
- Geschreven door Justus van Tricht
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2649
een ster met ongekende luister.
Door herders, wijzen daar herkend,
die straalde in het nachtelijk duister.
Zij wees de weg naar 't koningskind,
dat eens in Bethlehem is geboren.
Gods Zoon waar elk de vrede vindt,
die van dit blijde nieuws mocht horen.
Dit kind geboren in een stal,
waar boven deze ster ging stralen.
Tussen een groot miljarden tal,
liet van de komst van 't kind verhalen.
Dit kind nog hulpeloos en klein,
in 't stro gehuld in witte doeken.
Zou de verwachtte Redder zijn,
koning waar men Hem niet zou zoeken.
Voor Hem was er geen groots paleis,
want eenvoud was van God het streven.
Hij schonk de wereld het bewijs,
zo simpel Zijn beloft' te geven.
Van het door Hem beloofde woord,
dat de Verlosser eens zou komen.
Zijn Zoon het Kind uit 's hemelsoord,
dat in de kribbe lag te dromen.
Door os en ezel daar omringd,
was het Maria die hem baarde.
Het Kind waarvan God ons doordringt,
de Vredevorst die kwam op aarde.
Herders en wijzen knielden neer,
en brachten Hem hun gunstbewijzen.
Zij keerden toen gezegend weer,
en deden toen Gods goedheid prijzen.
Nog staat aan 't firmament die ster,
die ons herinnert aan die dagen.
Verspreid haar stralen her en der,
en siert de naam die 't Kind doet dragen.
Jezus de Mens die voor ons stierf,
voor onze zonden wilde lijden.
Door 't leven wat Hij ons verwierf,
die met Zijn liefde kwam bevrijden.
Justus A. van Tricht
Pagina 146 van 192