Nederlandse-gedichten

Stil zijn de dagen van de week.
leeg zijn de grauwe lange uren.
De tijd die voor mij eindeloos bleek,
mijn hart voelt aan als lege schuren.
Vanbinnen woelt nog felle pijn,
om het verdriet van jouw verscheiden.
De vraag waarom het zo moest zijn,
manier waarop jij zo moest lijden.

Je lichaam werd door ziekt' gesloopt,
je onderging veel chemokuren.
Op beterschap werd steeds gehoopt
hoe lang de weg ook maar mocht duren.
Maar ondanks al je moed en strijd,
moest jij 't gevecht toch eens verliezen.
Maar door het geloof was jij bereid
het laatste pad met God te kiezen.

Ik merk hoe dat je wordt gemist,
maar doe in dankbaarheid beseffen.
Dat God zich nimmermeer vergist,
door Zijn geliefde op te heffen.
De grote trooster dat is Hij,
wiens woorden hart en ziel versterken.
Om gaande aan 't verdriet voorbij,
Zijn eeuwige liefde op te merken.
Justus A. van Tricht



Hij draagt het kleed met tongen vol van vuur,
waarmee Hij ons in vuur en vlam doet zetten.
Er zijn geen grenzen die Hem dat beletten,
Hij is de Geest met Goddelijke natuur.

Hij raakt ons aan met kracht die ons doortrilt,
waardoor elk tot in 't diepste wordt bewogen,
Tranen van vreugde springen in onze ogen,
door Hem naar hoger sferen opgetild.

Het is een taal die Hij ons horen laat,
waarin wij aan elkaar de liefd' verklaren.
Er is niets meer dat ons nog kan bezwaren,
nu ook de ander ieder woord verstaat.

De Geest maakt een, verbindt ons met elkaar,
wij leven niet meer van elkaar gescheiden.
Maar laten ons door trouw en liefde leiden,
staande in moeiten voor elkander klaar.

Hij toont aan ons een heerlijk toekomstbeeld,
wij mogen hoopvol 't Koninkrijk verwachten.
Gods gouden stad voor duizenden geslachten,
waarvan de komst aan ons is meegedeeld.

Op 't Goddelijk Woord werpt Hij voor ons Zijn Licht,
ons onderwijzend opdat wij 't begrijpen.
Hij laat in ons de kennis verder rijpen,
wandelend in liefde als de hoogste plicht.

Melodie lied 173 Lvdk

Justus A. van Tricht

Eens komt voor elk het uur van sterven,
de tijd om van hier heen te gaan.
In 't hart zal dan de hoop opleven,
dat d' hemeldeuren openstaan.
Daar immers staat op ons te wachten,
de Heiland in Zijn stralend kleed.
Ons tonend alle hemelprachten,
die uitgespreid zijn hemelsbreed.

De laatste reis wordt aangevangen,
op vleugelen worden wij geleid.
Om 't Goddelijk heil te gaan ontvangen,
levend voorgoed in d' eeuwigheid.
Met lichtglans worden wij omgeven,
die al het aardse overstijgt.
Waar elk in 't land van eeuwig leven,
van God zijn nieuwe woning krijgt.

Niets kan de glorie evenaren,
die ons ten deel valt in Gods licht.
Is met geen woorden te verklaren,
zo heerlijk voor ons opgericht.
Geen vrees hoeft ons hart te bezwaren,
wanneer wij gaan van hier naar daar.
Want bij de hemelpoort ervaren,
wij 't eeuwig thuis staat voor ons klaar.

Justus A. van Tricht

Naar hoger sferen worden wij getild,
het is de Geest die op ons neer komt dalen.
Met Heilig vuur dat komt uit 's hemels zalen,
in onze harten 't hartsverlangen stilt.

Stromen van kracht gaan vloeiend door ons heen,
het is Zijn vuurkracht die wij voelen gloeien.
Die in ons hart de liefde op laat bloeien,
er is geen hart meer koud en kil als steen.

De taal die Hij in onze monden legt,
laat grenzen en barrières ons verdwijnen.
Zijn vlam die Hij in ieder hart laat schijnen,
is 't zuiverend vuur dat samensmeltend hecht.

't Is door de Geest dat wij elkaar verstaan,
die met Zijn vuur elk hart met vreugd doet vullen.
En ons de toekomstbeelden laat onthullen,
de wegen wijst waarlangs wij zullen gaan.

Op 't woord van God werpt Hij voor ons Zijn licht,
ons duidelijk makend inhoud en bedoelen.
Hij wijst ons daar ons leven op te stoelen,
met hart en ziel daar dagelijks op gericht.

Melodie lied 173 Lvdk

Justus A. van Tricht

Vuur en vlam daalt uit de hemel,
op het hoofd in harten neer.
Want de Geest Hij is gekomen,
de belofte van de Heer.
Om te leiden te verlichten,
op het kronkelig levenspad.
Die aan ons de weg zal wijzen,
naar de gouden hemelstad.

Overschrijdend alle grenzen,
brengt Hij volkeren tesaam.
En doorbreekt de taalbarriëres,
waardoor zij elkaar verstaan.
Als een windkracht blijft Hij waaien,
elke windstreek wordt bereikt.
Om in harten 't vuur te plaatsen,
niet verschroeiend aangereikt.

In de harten zal het branden,
dit geschonken liefdesvuur.
Onder mensen zich verbreiden,
met een lange levensduur.
Opdracht is het door te geven,
stil gekoesterd en bewaakt.
Waardoor anderen in het leven,
er door worden aangeraakt.

Laat dit liefdesvuur dan gloeien,
steeds weer door de Geest gevoed.
Waarvan wij de kracht ontmoeten,
die een mens herleven doet.
Wondere Geest die kan genezen,
en weer nieuwe krachten schenkt.
Openbarend zo Zijn Wezen,
er ons bidden mee gedenkt.

Justus A. van Tricht

Omsluiert door wolken ten hemel gedragen,
voer Jezus naar God Zijn Vader weer terug.
Nadat Hij op 'd aard in Zijn opdracht deed slagen,
volbracht heeft het lijden voor ons slaand de brug.
Hij deed voor Gods kinderen de Weg weer bereiden,
waarlangs zij geleid weer naar huis kunnen gaan.
Hij kwam om hen allen van schuld te bevrijden,
en wijst bij hun komst elk hun woningen aan.

Hij is op de troon naast Zijn Vader gezeten,
en heeft Zijn belofte, de Trooster vervuld.
Waarvan Hij bij 't heengaan discipelen liet weten,
die kwam tot de wereld in vuurgloed gehuld.
De Heilige Geest op de wind voortgedreven,
door Hem overmeesterd met hemels geweld.
Hij zal ons geleiden door dit aardse leven,
naar 't eeuwige in het vooruitzicht gesteld.
Justus A. van Tricht

Stromen van kracht op de wind voortgedragen,
komen uit 't hemelsgewest op ons aan.
Een ruisende stormwind met krachtige vlagen,
laat vurige tongen op de hoofden staan.
Verbazing vervult aller harten en ogen,
door 't vuur waar de Geest mee de harten doorgloeit.
En allen door 't wonder des hemels bewogen,
intens met verwondering worden geboeid.

Dit vuur smelt harten van velen tezamen,
waardoor de mensen elkander verstaan.
Die ondanks de taal uit het land waar zij kwamen,
de handen toereiken en in elkaar slaan.
De Geest maakt vernieuwd, hen als mensen herboren,
elk hart blijkt voor d' ander met liefde vervuld.
Want Hij maakt betrokken, laat mensen weer horen,
aan hen wordt het wonder van Pinksteren onthuld.

Muren geslecht en de grenzen doorbroken,
helend, genezend en troostend is Hij.
Het vuur in de harten door Hem aangestoken,
maakt velen uitbundig van vreugde en blij.
De Geest trekt al waaiend van 't Oosten naar 't Westen,
en niets is er waar Hij ooit door wordt gestuit.
Zijn macht reikt tot in d' aller verste gewesten,
met wervelende krachten naar Noord en naar Zuid.

Waaiende Geest trek op d' aarde Uw sporen,
als U op 't bidden met antwoord besluit.
Niets kan ooit de komst van Uw vuurkracht verstoren,
aanstormend met windkracht en ruisend geluid.
Laat Geest waar U komt steeds de mensen ervaren,
het zuiverende vuur in hun harten geplaatst.
Schenk licht op het Woord om dat te openbaren,
het inzicht dat ons door de rijkdom verbaasd.

Justus A. van Tricht

De hemel deed Hem blij verwachten,
de Zoon des Vaders kwam weer thuis.
Op wolken werd Hij voortgedragen,
Hem wachtte weer het Vaderhuis.
Hij liet op d' aard Zijn vrienden achter,
aan hen de Heilige Geest beloofd.
Die Hij met kracht tot hen zou zenden,
en door hen op Zijn woord geloofd.

Door hemelkoren blij ontvangen,
bejubeld met hun lofgezang.
En naast Zijn Vader weer gezeten,
weerklinkt hun vreugdevolle zang.
In 't schitterend kleed dat Hij doet dragen,
en om Zijn schouders gedrapeerd.
Wordt Jezus voor Zijn trouw volbrengen,
van Vaders opdracht nu geëerd.

Een nieuwe opdracht Hem gegeven,
woningen bouwend in Gods huis.
Waar al Gods kinderen zullen wonen,
't vervolg van lijden en van kruis.
Want boven alle gouden sterren,
die glinsterend aan de hemel staan.
Mogen zij die door God geroepen,
verblijdt hun woning binnengaan.

Nog eenmaal zal Hij wederkomen,
daalt Jezus op de wolken neer.
Dan zullen alle volkeren knielen,
voor Hem als Koning en als Heer.
Zijn Koninkrijk is dan gekomen,
als Hij op d' aarde vrede sticht.
Dat naar de plannen van Zijn Vader,
voor aller oog wordt opgericht.
Justus A. van Tricht

Niets weerhoudt Zijn wervelend komen,
en ons met Zijn vuur bekleed,
Waar Hij rijkelijk mee omgeven,
hartedeuren open deed.
Vlammend vuur is Zijn verschijnen,
waarin Hij zich aan ons toont.
Dat verbazing op doet wekken,
vuur dat zuiverend harten schoont.

Zijn kracht laat Hij ons doorstromen,
die wij niet kunnen weerstaan.
Bruisend laat Hij door de aderen,
warmte van Zijn vuurgloed gaan.
’t Hart met liefde zal verwarmen,
zacht doorgloeiend met haar sfeer.
En Hij zet op alle hoofden,
vurig vlammend tongen neer.

Heilig vuur raakt tong en lippen,
waarmee Hij blokkades breekt.
En schept zo de mogelijkheden,
tot verstaan zoals men spreekt.
Eenheid laat Hij zo verkrijgen,
die de scheiding overwint.
Waar door liefde voor elkander,
het de harten samenbindt.

Weerstand zal Hij overwinnen,
overal waar die bestaat.
En aan allen duidelijk maken,
waarom het in het leven gaat.
Lerend zal Hij onderwijzen,
in de liefde ons 't allermeest.
Hij de Trooster zal ons sterken,
die genoemd wordt Heilige Geest.

Justus A. van Tricht

De Geest brengt in ons hart verandering,
als wij ons laten vormen naar Zijn wensen.
Dan maakt Hij van ons nieuw herboren mensen,
door 't louterend vuur dat elk in 't hart ontving.

Hij houdt ons voor de weg die is te gaan,
waartoe Hij onze harten op wil wekken.
Om naar het komend heil ons uit te strekken,
en aan Zijn woorden door ons wordt voldaan.

Betoon elkaar de vruchten van de Geest,
die ons het Koninkrijk laten beërven.
En door de liefde dan zullen verwerven,
als wij Gods woorden steeds Zijn trouw geweest.

Laat liefde, goedheid en lankmoedigheid,
samen met blijdschap trouw en vrede ons dragen.
Met zelfbeheersing gaand door onze dagen,
door vriendelijkheid, zachtmoedigheid geleid.

Houdt dan het vuur dat in uw harten gloeit,
steeds brandend als een Godsgeschenk van boven.
En Vader, Zoon en Geest van harte loven,
blij met verwondering door de Geest geboeid.

Melodie lied 173 Lvdk
Justus A. van Tricht

Met bazuingeschal ontvangen,
trad Jezus de hemel in.
Thuisgekomen van de aarde,
na het werk door Hem volbracht.
Kruis en dood zijn overwonnen,
dat de mensheid heeft bevrijdt.
Woningen zal Hij bereiden,
voor hen in de eeuwigheid.

Wolken hebben Hem gedragen,
gebracht naar het Vaderhuis.
Van de aarde opgeheven,
zittend aan Gods rechterhand.
Maar Hij zal eens wederkomen,
kerend op de wolken weer.
Dan zien wij in al Zijn glorie,
de Verlosser onze Heer.

Maar eerst moet de Trooster komen,
Heilige Geest door Hem beloofd.
Die Hij nog tot ons zal zenden,
op Zijn komst ons voorbereid.
Op die dag zullen wij juichen,
bij het weerzien van de Heer.
Aller knie zal zich dan buigen,
knielende voor Jezus neer.

Justus A. van Tricht

Hoor het waaien van de wind,
zie de vuurvlam van Zijn komen.
Geest die met elkaar verbindt,
voel Zijn kracht die Hij laat stromen.
Hij die ons het wonder toont,
door een taal die op doet klinken.
Nu in onze harten woont,
en Zijn vuurgloed op laat blinken.

Hij laat ons elkaar verstaan,
brengt in sferen van verblijden.
In Zijn vuurkring doen wij staan,
niet meer van elkaar gescheiden.
Maar door Hem in liefd' vereend,
door het vuur dat Hij deed planten.
Goddelijk licht aan ons verleend,
ons omgeeft aan alle kanten. 

Inzicht biedt Hij op het Woord,
kracht waarmee Hij kan genezen.
Onze smeekbeden verhoort,
om te helen hart en wezen.
Al zijn gaven strooit Hij uit,
die Hij toebedeelt aan velen.
Waartoe Hij, de Geest besluit,
die niemand ons kan ontstelen.
Justus A. van Tricht

Uit d' hemelhoogten daalt Hij op ons neer,
plaatsend Zijn vuurvlam dansend op de hoofden.
Het is de Geest die Christus ons beloofde,
schenkend Zijn vreugde en Zijn vredessfeer.

Het is dit vuur dat hart en ziel doorgloeit,
dat ons met liefde voor elkaar doet warmen.
Sluitend elkander liefdevol in de armen,
liefde die rijkelijk uit de harten vloeit.

Hij is de Geest die alle muren slecht,
die met Zijn kracht de grenzen heeft doorbroken.
Die met Zijn vuur dat door Hem is ontstoken,
ons samensmeedt en met elkaar vervlecht.

Verbaasd laat Hij onz' ogen opengaan,
het is een taal die onze oren horen.
Er is geen scheiding meer zoals te voren,
maar door de Geest dat wij elkaar verstaan.

Vreugde heeft Hij in aller hart geplant,
Hij maakt ons nieuw, Hij maakt ons als herboren.
Zijn licht en wijsheid leidt ons in Zijn sporen,
door 't Heilig vuur dat in de harten brandt.

Hij is de Trooster die steeds met ons gaat,
tot wie wij ons met beden mogen richten.
Die ons de Waarheid toont, ons wil verlichten,
schenkend het Licht dat Hij voor ogen plaatst.

Heil en genezing schenkt Hij door Zijn kracht,
als wij Hem biddend om verlossing vragen.
Bevrijdend ons van ziekten kwaal en plagen,
uitzicht door 't geloof dat van Hem mag verwacht.

Melodie Lied 173 LvdK

Justus A. van Tricht

Hij komt en gaat waarheen Hij wil,
waaiende langs de vier windstreken.
Makend ons van verwondering stil,
als wij Zijn vuurvlam plots bemerken.
Waarmee Hij hart en ziel doorgloeit,
en nieuwe kracht door ons laat stromen.
Door Zijn aanwezigheid geboeid,
waarin Hij tot ons is gekomen.

Hij maakt bij ons de tongen los,
bewerkt dat wij een taal gaan spreken.
Is als een ruiter op zijn ros,
die alle grenzen kan doorbreken.
Niets is er dat Hem evenaart,
Zijn macht en kracht kent geen beperken.
In beeld de toekomst ons verklaard,
toont Hij aan ons Gods wonderwerken.

Hij is de Geest die is beloofd,
waarvan Zijn wonderen getuigen.
En ons Zijn vlam die nimmer dooft,
vanuit de hemel aan deed reiken.
Hij die ons met elkaar vereend,
zal in ons hart de woorden schrijven.
De kracht aan ons door Hem verleend,
zal heel ons leven bij ons blijven.
Justus A. van Tricht

Hij schenkt aan ons Zijn gaven zevenvoud,
die Hij met vuurvlam voor ons zal omranden.
Hij legt ze liefdevol in onze handen,
zij zijn voor ons als 't kostbaarst zuiverst goud.

Het is de Geest die ons hiermee gedenkt,
die ons beloofd is en tot ons gekomen.
Waarvan de kracht ons lichaam doet doorstromen,
en met Zijn vuur ons hart tot vreugde brengt.

Verbindend schept Hij eenheid door een taal,
waarmee Hij voor ons grenzen heeft doorbroken.
In aller harten 't liefdesvuur ontstoken,
dat met zijn gloed afstraalt op allemaal.

Hij werpt Zijn licht voor ons op 't Goddelijk woord,
waardoor wij wat geschreven staat begrijpen.
Hij laat het inzicht in ons verder rijpen,
en wordt verstaan wat door ons is gehoord.

Een visioen van toekomst houdt Hij voor,
ontdoet van sluiers opent onze ogen.
Dat maakt ons hart opnieuw weer opgetogen,
Hij wijst door 't leven ons het juiste spoor.

Melodie lied 173 LvdK

Justus A. van Tricht

Vaak grijpt mij machteloosheid aan,
om dingen die rondom gebeuren.
Die schokkend mij voor ogen staan,
niet anders kan dan ze afkeuren.
Als mensen onrecht wordt gedaan,
aan hen in nood geen hulp geboden.
Bij watervloed of een orkaan,
en men voorbij gaat aan hun noden.

Wanneer ik zie hoe 't star beleid,
van veel regimes mij laten ijzen.
Hoe dikwijls de bevolking lijdt,
als machthebbers hun macht bewijzen.
Wanneer als vee bijeengebracht,
onder bedreiging van geweren.
Er word gemoord en afgeslacht,
dan blijkt mijn hart zich om te keren.

Dan roept mijn ziel het schreeuwend uit,
mijn God hebt U ons dan verlaten.
Hoort U dan niet het smeekgeluid,
en ziet U 't bloed niet in de straten.
Waar moeders bij een man of kind,
ontredderd zitten neergebogen.
Met tranen die hun oog verblindt,
die rijkelijk stromen uit hun ogen.

Bent U dan niet bewogen Heer,
met al die doden en gewonden.
Die vielen op "het veld van eer",
door anderen daar heen gezonden.
En met hen die gevangen zijn,
eenzaam op plaatsen niet te vinden.
Met martelingen en de pijn,
waar ketenen hun lichaam binden?

Heer toon de wereld toch Uw macht.
wees met hen die zo smartelijk lijden.
Kom Heer met Uw verlossingskracht,
door heel de mensheid te bevrijden.
Maak aan de macht'loosheid een eind,
bekort naar 't komend heil de uren.
En door Uw komst al 't kwaad verdwijnt,
dat wij als mens moesten verduren.
Justus A. van Tricht

Hij raakt ons aan met sterke overmacht,
daalt zichtbaar neer met vuur en vlam omgeven.
Zo komt Hij binnen in ons aller leven,
doorstromend ons met vuurgloed van Zijn kracht.

Hij is de Geest die aan ons is beloofd,
die ons verbaasd in tong en taal laat spreken.
Die waaiend door de grenzen heen kan breken,
plaatsend Zijn vuurvlam boven ieders hoofd.

Hij opent deuren naar elkanders hart,
waarin Hij 't liefdesvuur warm op laat gloeien.
Dat liefderozen weelderig laat bloeien,
louterend vuur dat smelt wat was verhard.

Hij maakt ons een en brengt ons weer tesaam,
schenkt ons een hart vol vreugde en verblijden.
Er zijn niet langer muren die ons scheiden,
maar Hij verenigt ons in Jezus naam.

Gods toekomst nog in nevelen gehuld,
laat Hij ons in een visioen ontwaren.
En met Zijn Licht Gods woord ons openbaren,
de weg der Waarheid die ons wordt onthuld.

Melodie lied 173 Lvdk

Justus A. van Tricht

Wees God dankbaar voor de uren,
voor de tijd die Hij je geeft.
Door die steeds goed te benutten,
elke dag zolang je leeft.
Kostbaar zijn al de momenten,
dus verspil de uren niet.
Die de goede God genadig,
uit Zijn hand je dagelijks biedt.
 
Vul de tijd op met de dingen,
die de Schepper van je vraagt.
Door Hem 't resultaat te tonen,
zodat het de Heer behaagt.
Arbeidsvreugde en ontspanning,
beiden steeds in evenwicht.
Liefde en zorgzaamheid geschonken,
met je hart op God gericht.
 
Ruim ook tijd in voor je naasten,
deel met hen in lief en leed.
Door in alles je te hullen,
toonbaar in het liefdekleed.
Besef hoe de uren vliegen,
en hoe snel de tijd kan gaan.
Het van 't grootst belang zal blijken,
wat je er mee hebt gedaan.

Justus A. van Tricht

Windkracht zeven is de volheid, van de Geest waarmee Hij blaast,
waarmee Hij ons komt omgeven, en op ons Zijn vuurvlam plaatst.
't Hemelsvuur dat Hij laat branden, ons doorgloeit ons hart verblijdt,
is de kracht vanuit de hoge, die door onze rijen schrijdt.

Deze kracht die ons laat spreken, ons laat horen en verstaan,
vreugde brengt in onze harten, laat hun deuren opengaan.
Zevenvoudig zijn de gaven waar de Geest ons mee gedenkt,
die Hij voor ons uit zal spreiden, rijkdom die Hij aan ons schenkt.

Hij die grenzen kan doorbreken, en de hoogste muren slecht,
baant zo ruimte voor de liefde, die Hij in de harten vlecht.
Want de Geest biedt nieuwe kansen, voor een vreugdevol bestaan,
naar een toekomst blijft Hij wijzen, die voor ons zal opengaan.

Tippen van de nevelsluiers, worden voor ons opgelicht,
en de woorden Gods die klinken, worden door Hem toegelicht.
Raad en wijsheid die wij vragen, krijgen wij door Hem verleend,
windkracht zeven is de stuwkracht, waar Hij harten mee vereend.

Justus A. van Tricht

Hij liep verloren door de straten,
voelde zich eenzaam en alleen.
Verwondt door mensen en verlaten,
zocht hij zijn weg door 't leven heen.
De reeks van eindeloos lege dagen,
steeds weer opnieuw door hem aanschouwt.
Kon hij steeds minder goed verdragen,
en werden hem ook niet vertrouwd.
 
Het deed hem triest en droevig stemmen,
ondanks veel mensen om zich heen.
Want elke dag bleef hem beklemmen,
ik sta als mens geheel alleen.
Hij had in 't leven veel verloren,
van wat hem kostbaar dierbaar was.
Veel leed bleek hem door 't lot beschoren,
zichtbaar voor wie zijn ogen las.
 
Toch bleef in hem dat vonkje gloeien,
van stille hoop op wat geluk.
Om in zijn hart weer op te bloeien,
bevrijdend hem van pijn en druk.
Maar God had nimmer hem verlaten,
Hij wist van moeiten en van strijd.
Zag ’t eenzaam lopen door de straten,
wist van de pijn waaraan hij lijdt.
 
De Heer zorgde voor een ontmoeting,
met een bewogen heilsoldaat.
Die vroeg hem vriendelijk na begroeting,
vertel mij eens hoe 't met je gaat?
Dat bracht en omkeer in zijn leven,
een mens die aandacht voor hem had.
Die luisterend aan hem werd gegeven,
zomaar op straat kwam op zijn pad.
 
Door dit gesprek werd toen doorbroken,
de leegte en de eenzaamheid.
En werd gezocht en doorgesproken,
de weg die hem daarvan bevrijdt.
De heilsoldaat bleef hem ontmoeten,
op straat, in 't Leger, bij hem thuis.
Zo mocht hij Jezus daar begroeten,
en droeg niet meer zijn eenzaam kruis.
 
Hij loopt niet eenzaam meer door straten,
heeft zich in 't uniform gehuld.
Maar voortaan zelf met mensen pratend,
getuigend van Gods liefd' vervuld.
God bracht een omkeer in zijn leven,
heelde zijn pijn, zijn eenzaamheid.
Door hem een opdracht, taak te geven,
en daartoe door Hem opgeleid.
 
Zo gaat God steeds met ons Zijn wegen,
en mag Zijn uitkomst blij verwacht.
Want Hij komt altijd met Zijn zegen,
in nood schenkt Hij ons licht en kracht.
God zal voor d' oplossing gaan zorgen,
geleidend ons door 't leven heen.
Want wat vandaag niet komt, komt morgen,
hulp die altijd op tijd verscheen.


Justus A. van Tricht