Nederlandse-gedichten

Als je van liefde niets begrijpt
is ’t tijd dat haar vrucht in je rijpt.
En weet wanneer je liefde proeft
als mens ervaart wat jij behoeft.
 
Want waar de liefd’ haar woorden spreekt
ontmoet je het licht dat zij ontsteekt.
Daarin wordt ware vreugd beleeft
die liefde steeds belang’loos geeft.
 
Want waar liefd’ is over en weer
daar groeit een band en goede sfeer.
Voor liefd’ hoort steeds opzij gezet
al wat de fijne sfeer belet.
 
Zie steeds met liefd’ om naar elkaar
en maak dat met je woorden waar.
Bevestigt met de liefdedaad
de basis waarvan liefd’ bestaat.
 
Het gaat in liefd’ om woord en daad
en bloeiend groeit tot d’ hoogste graad.
Die rijkelijk wordt uitgedeeld
opdat geen mens wordt benadeeld.
 
Ik vraag mij af of wij wel horen
wat God tot ons te zeggen heeft,
en al Zijn woorden ons wel raken
beluisterd en intens beleefd.
 
‘k Heb vaak de indruk dat Zijn spreken
geheel voorbij gaat aan ons hart.
En wij bij voorbaat de oren sluiten
nog voor dat Hij met spreken start.
 
Omringd door vele bezigheden
blijkt er voor God maar weinig tijd.
Ons haastig leven is de oorzaak
dat ’t woord en ’t geloof minder gedijt.
 
Wij lijken echter meer op doven
en werken rituelen af.
Door 't steeds voorbijgaan aan Gods woorden
scheidt God eens ’t koren van het kaf.
 
 
 
Weer wed men op ’t verkeerde paard
en door de politiek bedrogen.
Wat is ons stemmen nog wel waard
wanneer wij steeds worden belogen.
 
De regering kent haar belang
van zaken steeds weer uit te spelen.
Men blijkt zeer listig als een slang
in wat men ons laat mededelen.
 
Zo gaat het in het groot en klein
en stelt men ons het beeld voor ogen
wat menigeen bekend zal zijn
wij worden bikkelhard bedrogen.
 
Hun mond met de beloft’ vervuld
zijn lege woorden die zij lozen.
De werkelijkheid blijkt pas onthuld
waar later echt voor is gekozen.
 
’t Vertrouwen in hun mooie leus
dat is bij velen reeds aan ’t tanen.
Men maakt dikwijls een andere keus
met een gevecht zoals kemphanen.
 
Besef, beloften klinken hol
men blijft de waarheid steeds verdraaien.
Wij burgers betalen de tol
voor hen die in de geldpot graaien!
 
Weet die tendens gaat nog steeds door
haal toch de schellen van uw ogen.
Gebruik ze goed en ook uw oor
dan merkt u hoe men wordt bedrogen.
Het diepe leed valt niet te peilen
in ’t rouwproces met veel verdriet.
Door velen nauwelijks te dragen
wachtend op ’t woord dat uitkomst biedt.
 
Voorbij zijn nu de mooie jaren
zij moeten voort en nu alleen.
Want namen worden nooit vergeten
al gingen veel geliefden heen.
 
Zullen de diepe wonden helen
volgt genezing voor geest en hart?
Zij zijn vervuld met vele vragen
want onvergetelijk blijkt de smart.
 
Zij zijn inmiddels een jaar verder
en met hen ook d’ herinnering.
Die moeten leven met de kater
welke men vorig jaar ontving.
 
De pijn in menig hart blijft schrijnen
en ’t groot gemis dagelijks gevoeld.
Van allen die men heeft verloren
door ’t verdriet steeds weer overspoeld.
 
Zeventien juli blijft de datum
voor altijd in hun hart gegrift.
Die daar voor altijd in geschreven
blijft staan met onuitwisbaar schrift.
 
 
Ter herinnering aan de ramp met de MH 17, 17 juli 2014
 
 
 
Waar wij als mens ’t respect verliezen
lopen relaties duidelijk stuk.
Dan krijgt men ’t stevig voor zijn kiezen
verdwijnt ’t geluk ontstaat er druk.
 
Wat wij steeds meer rondom ons horen
is dat respect niet meer bestaat.
Het blijkt dat men het heeft verloren
en ’t meer om ’t eigen ikje gaat.
 
Het is de tijd waarin wij leven
waar menig mens meer afstand kweekt.
En minder om zijn naasten geven
waarmee hij elk contact verbreekt.
 
De samenleving wordt steeds killer
die daardoor koud en harder wordt
Respectloosheid dat blijkt de viller[G1]
die over ons wordt uitgestort.
 
Keer als mens terug naar basiswaarden
waardoor respect zijn plaats weer krijgt.
Leer weer een medemens aanvaarden
terwijl uw hart naar vriendschap neigt.
[G1]
Ben jij voor God die edelsteen
zoals Hij die graag ziet.
Die stralend schitterend om zich heen
aan anderen vreugde biedt.
Een steen die een mens graag bezit
en hem zeer kostbaar blijkt.
Waar zoveel rijke glans aan zit
waarmee hij wordt verrijkt.
 
God deelt graag edelstenen uit
die door Hem zijn gemaakt.
Daarvoor nam Hij een vast besluit
dat mensenharten raakt.
Een diamant of een saffier
topaas of toermalijn.
Hij schenkt ze aan een mens als sier
die vreugdevol laat zijn.
 
God schenkt ons mensen aan elkaar
bedoeld als edelsteen.
Hij doet dat met een groots gebaar
als gift voor iedereen.
Want stenen in een ring gevat
vertellen ons ’t verhaal.
Ga met elkaar in liefd’ op pad
en spreek de liefdestaal.
 
 
 
Waar de dood heeft toegeslagen
is men de regie vaak kwijt.
Met het doorgaan van de dagen
en d’ invulling van de tijd.
 
Leegte heeft hard toegeslagen
’t rouwen volgt dan als proces.
Elke dag die heeft zijn vragen
’t leven biedt een harde les.
 
De behoeften zijn verschillend
die een rouwend mens dan heeft.
Wat zijn woorden die optillend
verstillend meeleven geeft.
 
Dood en sterven blijft verkillen
roept weerstand en tranen op.
Die een mens het uit laat gillen
wie zet dit gebeuren stop.
 
Maar de dood hoort bij ons leven
toch blijkt er nog uitzicht hoop.
God heeft ons Zijn woord gegeven
Ik ben het die de dood eens sloop.
 
Want God biedt ons eeuwig leven
door Zijn Zoon die voor ons stierf.
Die Zijn leven heeft gegeven
en ’t daardoor voor ons verwierf.
Liefde en geloof met hoop in ’t leven
bieden aan elk mens de kans
hen gedreven na te streven
leggen om ’t bestaan hun krans.
Elk bezit zijn schitteringen
die men vindt in ’s levens kroon,
samen blijven z’ ons omringen
met de liefd’ als boventoon.
 
’t Geloof biedt ons zijn zekerheden
hoop op wat de toekomst brengt
waar de liefde wordt beleden
is ’t God die Zijn zegen schenkt.
Liefde en geloof met hoop verbonden
blijkt een ketting ijzersterk,
wie de sleutel heeft gevonden
kan met alle drie aan ’t werk.
 
Liefde straalt als diamanten
zendt haar stralen van ‘t gelaat
geloof is zichtbaar in saffieren
hoop dat uit robijn bestaat.
Deze drie vormen tezamen
steeds de basis in ’t bestaan,
liefde leert een mens bekwamen
daar intens mee voort te gaan.
 
De geschonken edelstenen
zorgen voor de juiste sfeer
die zij met elkaar verlenen
en dat elke dag steeds weer.
Koester elke steen zijn gaven
weest u van hun kracht bewust,
waar een mens om liefd’ zal vragen
mag hij door haar zacht gekust.
 
 
 
 
Alle grauwheid alle wazen
alle moeiten zorg en pijn.
Laat God door Zijn Geest wegblazen
die zorgt dat er licht zal zijn.
 
Zwart en grijs zijn niet de kleuren
maar ’t is wit waar God van houdt.
’t Schitterend blinkend op laat fleuren
helder glanzend opgebouwd.
Geheugen kent droefheid
maar kent ook verheugen.
Biedt beelden uit verleden tijd
het toont ons ook dingen die deugen
maar ook waar een mens nog aan lijdt.
 
Als water in de aarde weggevloeid
geen teken meer van leven om te geven.
Het lichaam door de duisternis geboeid
heeft nu geen doel meer om iets na te streven.
Geen geest, geen ziel die ’t lichaam meer bestuurt
geen hart dat met zijn slagen meer doet kloppen.
Waarmee het lichaam eertijds aangevuurd
aan ’t eind van het bestaan heeft moeten stoppen.
 
Met onze tranen staan wij bij het graf
met onze harten vol herinneringen.
De dood nam ons een zeer geliefde af
terwijl d’ emoties zich aan ons opdringen.
Wij voelen ons door ’t verdriet overspoeld
bij ’t afscheid van een intens zeer beminde.
Waarbij de leegte duidelijk wordt gevoeld
die ons als nabestaanden saam laat binden.
Op zoek naar beter leven
zoeken mensen hun weg
Maar ’t blijkt hen niet gegeven
hen achtervolgt de pech.
 
Zij overtrekken grenzen
men stuurde velen terug.
Dat was niet wat zij wensten
onze hand bleek geen brug.
 
Zij moesten jaren wachten
vol hoop zonder succes.
Verlangende gedachten
gingen snel op de fles.
 
Na jaren procederen
werd toelating taboe.
En moest men terugkeren
teleurgesteld en moe.
 
 
God heeft alles mooi gemaakt
niemand zou het beter kunnen.
d’ Opdracht die Hij aan ons gaf
was met zorg de aarde runnen.
 
Blijf daartoe altijd bereid
om ’t rentmeesterschap te dragen.
Slaagt in d’ opgedragen taak
en dat naar Gods welbehagen.
 
Knoei dus niet met de natuur
maar houdt haar met zorg in ere.
Opdat wij steeds met elkaar
op de juiste weg verkeren.
De weg van vrede vraagt vergiffenis
het vraagt om dingen rustig uit te spreken.
Dat is de weg die ons gewezen is
vooruit te zien en nimmer omgekeken.
 
Zeven maal zeventig is Gods gebod
dat is Zijn heilig woord tot ons gebleken.
Gooi nooit de deuren van uw hart op slot
want van die stelling mag nooit afgeweken.
 
Vergeving blijkt de zalf die wonden heelt
zich dan gaan dichten en zich snel genezen.
Waarna weer liefd’ en goedheid uitgedeeld
de weg is waarop God ons heeft gewezen.
 

God heeft het leven je gegeven
dit is de plaats waar je moet staan.
Om steeds de liefde na te streven
en die te uiten in ’t bestaan.
Ook als er donkere wolken waaien
en ’t rondom plotseling donker wordt.
Wanneer een felle storm doet laaien
met duizend vragen op je bord.

Soms overvalt een mens het lijden
dat dan een zware wissel trekt.
Die hij beslist niet kan vermijden
waar hij de zin niet van ontdekt.
Een scherp mes doet zijn hart doorsnijden
die elke vriendschapsband verbreekt.
Waardoor een mens in stilt' bij tijden
aan God om Zijn verlossing smeekt.

Het is zo hard om te erkennen
dat hier het weerzien niet meer komt.
Omhelzen en in d’ armen rennen
dat beeld is hier voorgoed verstomd.
Toch zal God al je tranen drogen
die jij om jouw geliefden plengt.
Welke soms stromen uit jouw ogen
en teder aan je vrienden denkt.

Maar God heeft Zijn beloft’ gegeven
er komt eens weerzien op Zijn tijd.
Dan mag men in Zijn huis voortleven
waar elk de vreugde wordt bereid.
Hier wordt het weerzien weer geregeld
en wordt de vreugde weer gedeeld.
Ook wordt de vriendschap weer bezegeld
als God de harten heeft geheeld.

Nu zijn er de herinneringen
die elk mag koesteren in zijn hart.
Met veel wat ieder blijft omringen
de vragen en doorleefde smart.
Ondanks veel leed gaat ’t leven verder
met medestanders om je heen
Wij laten jou en God als Herder
met zorg en moeiten niet alleen!!!

Met afstand en bijzonder koel
heeft een mens weinig meegevoel.
Dan is er weinig wat hem raakt
wat zijn hart in beroering maakt.
 
Maar is er warmte en liefd’ in ’t spel
dan gaat het hem en anderen wel.
Heft hij zijn ogen naar omhoog
dan ziet hij daar Gods regenboog.
 
De zeven kleuren met elkaar
blijken altijd Gods trouw gebaar.
Maar de mens die het kwade zoekt
merkt dat hij geen successen boekt.
 
Wij weten dat het kwaad bestaat
maar dat de liefd’ ons veel meer baat.
Want waar zij een breed draagvlak heeft
is zij ’t die handelend zegen geeft.
 
De mens in groepen opgedeeld
bestaat uit velen ongeheeld.
Die leven nog met zielenpijn
welke in ’t hart niet hoort te zijn.
 
Ik bid voor hen en ‘k bid voor jou
met in ’t bijzonder last van kou.
Voor wie de liefd’ niet wordt gevoeld
die God ook voor hen heeft bedoeld.
 

Het leed gedragen met elkaar
maakt het verdriet wat minder zwaar.
Want  ’t groot gemis wordt niet vergoed
maar slechts door meeleven verzoet.
Elk mens heeft zo zijn weg te gaan
hoe zwaar hij ook blijkt aangedaan.

Of men nu geloven zal of niet
’t is God die al uw lijden ziet.
Want ieder mens mag tot Hem gaan
wetend dat God hem zal verstaan.
De Heer kent van u elke vraag
liggend in ’s harten bovenlaag.

Hoe zwaar ’t verdriet men moet toch voort
met steeds een nieuwe dag die gloort.
Dan legt het zonlicht weer zijn glans
vol hoop rond u met al zijn glans.
Na alle leed komt weer de dag
die weer begroet wordt met een lach.

Opgedragen aan de familie R. Weijsters  Neerkant

De Geest van God trekt langs de velden
dan strijkt Hij tussen ons terneer
om ons het goede nieuws te melden.
wat liefde brengt aan goede sfeer.
 
Van stad tot staat reist Hij weer verder
en brengt aan ieder Zijn verhaal.
Kom wend u tot de Goede Herder
wat wordt verstaan in iedere taal.
 
Hij is de Geest die God liet zenden
wiens kracht verwondert ons laat staan.
Waardoor de ziekten en ellenden
door geloof in Hem niet meer bestaan.
 
 
Er is ontzettend hard gewerkt
om slachtoffers een naam te geven.
Al bleken resten vaak beperkt.
die na de ramp nog overbleven.
 
Met alle zorg en alle kracht
bleef een team hun doel steeds nastreven.
Met al hun kennis en hun macht
doden weer terug te kunnen geven.
 
Aan nabestaanden ging voorbij
een vreselijk jaar van leed en lijden.
Met vele vragen op een rij
welke men echt niet kon vermijden.
 
Toen het verlossend antwoord kwam
dat hen van vragen deed verlossen
en elk de werkelijkheid vernam
begon pas ’t rouwproces na ’t scheiden.
 
Een rustplaats voor wie was bemind
en met ceremonie gevonden.
Met om de kransen ’t witte lint
waarop hun namen zich bevonden.
 
Aan ’t identificatieteam
wordt door ons alle eer gegeven.
Om aan de nabestaanden weer
hun doden hun naam te hergeven.
 
Een ode aan het identificatieteam van MH 17
 
 
Het kwaad dat wordt door God getemd
en in de ban gedaan.
‘t Is ’s Heren kracht die ’t kwaad afremt
maakt eind aan zijn bestaan.
 
’t Is God die ons van ’t kwaad bevrijdt
dat ons thans nog omgeeft.
Want Hij God, overwint altijd
dat is waarnaar Hij streeft.
 
’t Gaat God steeds om gerechtigheid
die staat hoog bovenaan.
Weet dat God met Zijn wijs beleid
daar steeds voor in blijft staan.
 
Eens wordt al ’t kwade uitgewist
wat ’t leven nog beheerst.
Dan is er nooit meer haat en twist
die nu nog overheerst.
 
God komt als winnaar uit de strijd
die Hij al eeuwen voert.
Maar eenmaal komt voor Hem de tijd
die ’t kwade voorgoed vloert.
 
Dan breekt de tijd van eeuw’ge vreugd
voor mens en wereld aan.
Waarin de kinderen Gods verheugd
het Godsrijk binnengaan.