Het diepe leed valt niet te peilen
in ’t rouwproces met veel verdriet.
Door velen nauwelijks te dragen
wachtend op ’t woord dat uitkomst biedt.
 
Voorbij zijn nu de mooie jaren
zij moeten voort en nu alleen.
Want namen worden nooit vergeten
al gingen veel geliefden heen.
 
Zullen de diepe wonden helen
volgt genezing voor geest en hart?
Zij zijn vervuld met vele vragen
want onvergetelijk blijkt de smart.
 
Zij zijn inmiddels een jaar verder
en met hen ook d’ herinnering.
Die moeten leven met de kater
welke men vorig jaar ontving.
 
De pijn in menig hart blijft schrijnen
en ’t groot gemis dagelijks gevoeld.
Van allen die men heeft verloren
door ’t verdriet steeds weer overspoeld.
 
Zeventien juli blijft de datum
voor altijd in hun hart gegrift.
Die daar voor altijd in geschreven
blijft staan met onuitwisbaar schrift.
 
 
Ter herinnering aan de ramp met de MH 17, 17 juli 2014
 
 
 

You have no rights to post comments