Rondom heerst steeds meer verkilling
mensen worden meer verhard.
Dat brengt eenzaamheid verstilling
koud en kil blijkt menig hart.
Velen blijken niet betrokken
tonen hun afstandelijkheid.
Hebben d’ hartsdeur dichtgetrokken
hard in hun zelfzuchtigheid.
Eigen Ik, privé-belangen
staan voorop en bovenaan.
In hun harten woont ’t verlangen
anderen steeds voorbij te gaan.
Geld en rijkdom is hun streven
als de ladder naar geluk.
Dat is ’t doel waarvoor zij leven
jagend voort en altijd druk.
Kouder killer en steeds armer
wordt het daardoor in ’t bestaan.
Liefde en aandacht maakt haar warmer
leefbaarder om voort te gaan.
Maar de liefde is aan ’t verkoelen
die zo ’t leven meer verschraalt.
Men leeft niet meer naar ’t bedoelen
zoals ons door God verhaald.
In een wereld zonder liefde
gaan wij onder aan de pijn.
Door het woord wat harten griefde
door niet echt betrokken zijn.
Meer en meer zien wij hoe velen
niet meer doen wat God verlangt.
Steeds op jacht naar ’t materiële
wat hen in haar netten vangt.
Rijkdom is tot god geworden,
die door hen aanbeden wordt.
En tot heidenen verworden
’t mensdom in de diepten stort.
Want God laat de mens dan blijken
wat geschied als Hij verlaat.
‘t Woord dat in ons hart moet prijken
hoe het met de wereld gaat.
