In een wereld vol van weelde
waar de luxe hoogtij viert.
Die een groot deel van de mensen
dagelijks opnieuw pleziert.
In die wereld zijn ook armen
’t zijn miljoenen in getal.
Zelfs in vele rijke landen
blijkt dit helaas het geval.
Want van al hun rijksbudgetten
wordt een klein deel gespendeerd.
Veel te weinig waarmee armoe
bij de minsten wordt geweerd.
’t Gaat hier om privébelangen
die door ons worden geschaad.
Omdat wij niet werkelijk delen
met de minsten wat hen baat.
Wij die ruim in luxe baden
hebben wat ons hart begeert.
Maar van onze rijkdom delen
hebben wij niet echt geleerd.
’t Is een schande dat nog velen
leven met een groot tekort.
Dat in ’t leven vele mensen
genoeg hulp onthouden wordt.
Ons bezit dat blijft maar groeien
geld en goed is wat ons bindt.
Dat wij meer en meer vergaren
meer en meer daar door verblind.
God wijst echter in ons leven
steeds opnieuw weer op Zijn woord.
Zalig wie zich daaraan houden
en gaan delen zoals ’t hoort.
