't Was eens op een zondagmorgen,
iedereen was weer vereend.
Plotseling was daar een windvlaag,
men stond even als versteend.
En verrast door het gebeuren,
keek men toen met open mond.
't Bleek dat toen op vele hoofden,
plotseling Gods Waakvlam stond.
Mensen spraken plots in tongen,
ieder kon het woord verstaan.
Want de Geest was in hun midden,
door de rijen heen gegaan.
Door een wonder was toen even,
al hun spraakverwarrin weg.
En zij spraken tot elkander,
"Wat gebeurt hier zomaar zeg"!
't Was de dag van de belofte,
't was de dag van 't Pinksterfeest.
't Was de Trooster die beloofd was,
't vuurwerk van de Heil'ge Geest.
Die neerdaalde in hun harten,
hen met vreugd' en blijdschap sloeg.
En bewerkte dat op ieders,
hoofd, hij 'n vurig Godslicht droeg.
Een licht dat niemand deed verschroeien,
een vuur dat uit de hemel kwam.
En in aller hart zich zette,
brandende in vuur en vlam.
Heer wij vragen U ook biddend,
zendt ook ons Uw Heil'ge Geest.
Laat die in ons midden wonen,
met Zijn vuurwerk als een feest.
Justus. A van Tricht
18 april 2006
