na wat zij jaren met Hem deelden.
Zittend voor 't laatst nu bij elkaar,
vol met herinnering en beelden.
Van visvangst en de storm op zee,
de vele wonderen voor hun ogen.
Zij maakten samen heel wat mee,
nog door Zijn opstanding bewogen.
Zij hadden 't avondmaal beleefd,
't verraad dat tot zijn kruisdood leidde.
Hij die naar liefde had gestreefd,
op aard gekomen tot bevrijden.
Nu was het uur van afscheid daar,
met nog een opdracht en belofte.
Met 't laatste zegenend gebaar,
en met een heerlijke gelofte.
Toen hief de Heer Zijn handen op,
en werd Zijn lichaam opgeheven.
Gedragen op een wolkentop,
om ijlings hemelwaarts te streven.
Hun ogen keken droef hem na,
maar d' engel deed aan hen vertellen.
Dat Hij de mens van Golgotha,
op wolken eens weer terug komt snellen.
