Je voettocht door de woestijn
zegt iets van het eenzaam zijn
want die ga je tegemoet
op die lange weg te voet.

‘t Zal geen beste keuze zijn
voor een tocht door de woestijn.
Zijn er bronnen in ‘t verschiet
levend water dat God biedt?

Lopend door het mulle zand
biedt ook hier graag God Zijn hand.
Geloof in wat God je biedt
die in ‘t nodige voorziet.

Zo kan vaak ons leven zijn
gaande als door een woestijn.
Maar voor honger en voor dorst
zorgt altijd de levensvorst.

Voedsel krijg je aangereikt
waar de zorg van God uit blijkt.
Ook voor water zorgt de Heer
wijst je bronnen telkens weer.

‘t Schetst het beeld van ons bestaan
voor wie aan Gods hand zal gaan.
Is de tijd gevuld met zorg,
daarvoor staat Gods liefde borg.

Gaande door ‘s levens woestijn
laat God ons gezegend zijn.
Want wij komen aan Zijn hand
steeds weer in bewoonbaar land!

You have no rights to post comments