In de achtbaan van het leven
roetsjt men op het einddoel af.
‘t Blijkt reeds lang een vast gegeven
die de instapkeus ons gaf.

Met zijn bochten, toppen, dalen
jaagt men in de achtbaan voort.
Die het einddoel zal bepalen
ons daarin naar ‘t einde spoort.

Dan heeft men alles ervaren
wat de achtbaan aan ons schenkt.
Om uiteindelijk te verklaren
waarmee hij de mens gedenkt.

Eens zal de achtbaan gaan stoppen
als zijn route is volbracht.
Wie er in zit mag 't afkloppen
men ‘t er goed heeft afgebracht.

God staat aan het eind te wachten
met Zijn liefdevol gebaar.
Bij Hem komt een mens op krachten,
zo wordt men Zijn liefd’ gewaar.

God biedt hoop wij moeten verder,
voert ons aan Zijn hand naar huis.
Met Hem komen wij als herder,
veilig in ons nieuwe thuis.

You have no rights to post comments