Staat het water aan je lippen,
omdat je geen uitkomst ziet.
Grip op 't leven doet ontglippen,
en je enkel moeiten biedt.
Ga dan bij je zelf te rade,
wat de reden dan kan zijn.
Of je Jezus hebt verraden,
oorzaak van je leed en pijn.

Ben je soms de Heer vergeten,
die er altijd is en was.
Klaagt die wetenschap 't geweten,
die Hij in je ogen las.
Heb je zijn hand losgelaten,
en je eigen weg gegaan.
Jezus heeft je nooit verlaten,
maar bleef steeds terzijde staan.

Heel geduldig bleef Hij wachten,
totdat jij je weer bekeerd.
Bent verandert van gedachten,
en je hart weer tot Hem keert.
Waarom stel je uit tot morgen,
en vraagt nu niet om herstel?
Laat de Heiland maar weer zorgen,
vraag Hem maar Hij helpt je wel.

Vraag de Heer maar om vergeving,
vat opnieuw maar weer zijn hand.
Kom maar zonder angst en beving,
met d’ oprechtheid van jou kant.
Nieuwe kansen zal Hij schenken,
want zijn liefde is zo mild.
Merk hoe Hij je zal gedenken,
weer uit 't dal omhoog getild.
Justus A. van Tricht

You have no rights to post comments