Als bidden soms niet lukt,
zal God dit best begrijpen.
Je soms geen woorden vindt,
maar toch Zijn hand wil grijpen.
Hij kent en Hij doorgrondt
en weet wat je wil zeggen.
Nog voor dat uit je mond,
je het voor Hem neer wilt leggen.
God weet hoe soms ons hart,
geen woorden weet te vinden.
Hoe tranen vaak ons oog,
ons uitzicht doen verblinden.
Om zorgen, moeiten, pijn,
om leed, haast niet te dragen.
Ons hart vervuld doet zijn,
en antwoord zoekt op vragen.
Bidden is soms een lied,
met woorden die ons dragen.
Waarin je ’t antwoord ziet,
hoe God ons steeds wil schragen.
Dat biedt vaak zekerheid
en houvast in die tijden.
Wanneer wij ’t even kwijt,
zijn in een tijd van lijden.
Ook als je soms niet bidt,
omdat de woorden stokken.
Weet God wat in ons zit,
wat raken deed en schokken.
Want woordeloos verstaat,
Hij ook wanneer wij zwijgen.
Hij weet waar ’t ons om gaat
en zal Zijn oor steeds neigen.
Want door de stilte heen,
waarin wij soms vervallen.
Herkent Hij als geen één,
wat woorden kan versmallen.
Tot soms een diepe zucht,
die Hem genoeg zal zeggen.
Wanneer ons ’t woord ontvlucht,
wat ’t hart Hem voor wil leggen.
