Ik kan U niet vergeten,
ik wil dichtbij U zijn.
Want U liet aan mij weten,
in al mijn nood mijn pijn
van liefde en genade,
van leven en geluk.
‘k Was moe en zwaar beladen,
U nam van mij het juk.
Ik kan U niet vergeten,
U schonk aan mij weer rust.
Mijn geest zo moe, versleten,
schonk U weer levenslust.
U droeg mij door de dagen,
van duister, naar het licht.
Wat ik aan U mocht vragen,
hebt U voor mij verricht.
Ik kan U niet vergeten,
U bent voor mij zo goed.
U laat aan mij steeds weten,
de weg, die ik gaan moet.
Uw hand blijft mij omvatten,
en leidt mij zachtkens voort.
U leert mij stil bevatten,
de rijkdom van Uw woord.
Ik wil U niet vergeten,
wat moest ik zonder U?
Dan was ik arm vergeten,
en niet zo rijk als nu.
Het zijn Uw liefdedaden,
het is Uw liefdewoord.
Waarmee ik overladen,
mijn weg ga ongestoord.
