Wij trekken nog dikwijls met wapens ten strijde,
want opdracht en missie moet worden vervuld.
De wereld kent immers haar roerige tijden,
veel landen zijn nog in conflicten gehuld.
Veel mannen zij gaven daarvoor vaak hun leven,
om vrijheid te brengen waar die werd verwacht.
Manmoedig dat bleken zij steeds in hun streven,
maar het heeft hun nog geen overwinning gebracht.
Irak en Afghanistan blijken de haarden,
waar menig soldaat al zijn leven verloor.
Wat heeft in die strijd nog hun leven voor waarde,
voor recht en voor vrede daar kwamen zij voor.
Er zijn er inmiddels al velen gevallen,
het plan en het doel zijn nog lang niet bereikt.
Nog klinken voortdurend er schoten en knallen,
het bewijs dat er nog heel veel tegenstand blijkt.
Ook Israel speelt hier een rol in ’t gebeuren,
met de Palestijnen reeds lang in conflict.
Men kan nog geen teken van vrede bespeuren.
omdat men elkanders voorwaarden niet slikt.
Dit leidt weer tot aanslagen, mensen vermoorden
en tot een spiraal die zich neerwaarts beweegt.
Wat is dan de zin nog van gesproken woorden,
wanneer men de essentie van tafel steeds veegt.
De wereld blijkt steeds meer complexer geworden,
problemen zij vragen een helder mandaat.
Want die liggen duidelijk nog op de borden
en dat is ’t waarbij de conflicten om gaat.
Gods inzicht en licht zijn hier wenselijk geboden
en dat vraagt om wijsheid om moed en om kracht.
Tot vrede ondanks steeds het groot aantal doden,
uiteindelijk met moeite tot stand wordt gebracht.
