Als de avond is gevallen
overgaande in de nacht.
Leggen wij ons weer ter ruste
wetend God Hij houdt de wacht.
In de beden die wij spreken
uit de diepten van ons hart.
Mag dan komen onze uiting,
vreugde, zorgen, onze smart.
Als de zorgen ons aangrijpen
en ons van de slaap berooft.
Mogen wij nimmer vergeten
dat God uitkomst heeft beloofd.
Laat het moede hoofd maar rusten
want dat is een goed besluit.
Om altijd weer te beseffen
morgen ziet 't er anders uit.
Als de zon zich met haar stralen
in de vroege ochtend meldt.
Wees dan dankbaar en tevreden
al Gods zegening geteld.
Immers altijd na de zorgen
breekt weer tijd van vreugde aan.
Die ons hart weer zal verblijden
komend uit Gods hand vandaan.
