al kan het je nog zo diep grieven.
Al zorgt het vaak dat je hart schreit,
't hoort ondanks alles tot gelieven.
Je draagt de naam mee in je hart,
steeds mee tot aan je levenseinde.
Als je na vreugde en na smart,
voorgoed vertrekt naar d' eeuwig Zijnde.
Je kind wordt nooit verleden tijd,
al worden banden vaak verbroken.
En is 't verdriet waaraan je lijdt,
een plek die altijd is ontstoken.
Je dekt hem toe verzorgt hem zacht,
zodat hij minder scherp zal steken.
En niet doorlopend dag en nacht,
de gang door 't leven op zal breken.
Je kind wordt nooit verleden tijd,
of het nog leeft of is gestorven.
Raakt nooit d' herinneringen kwijt,
die je met jouw kind hebt verworven.
Want in je hart blijft 't beeld bestaan,
dat niemand er ooit uit kan wissen.
Dit beeld blijft je voor ogen staan,
want geen mens kan zijn kind ooit missen.
Je kind wordt nooit verleden tijd,
een ouder blijft zijn kind beminnen.
De ouderband blijft steeds een feit,
en zal zich steeds op liefd' bezinnen.
Vraag daarom wijsheid steeds aan God,
elk kind in liefde ooit ontvangen.
Te schenken in zijn levenslot,
wat kind en God van ons verlangen.