Mijn kind ik huil om jou, je hebt mijn hart doorstoken,
door woord en daad heb jij de band voorgoed verbroken.
Ik kan niet meer een liefd'vol vader voor je wezen,
dat heb jij door gedrag nu wel voldoend bewezen.
Ik stond altijd voor je klaar in crisissen en stormen,
maar jij wist nooit een weg met regels, waarden, normen.

Je kent je grenzen niet, en blijft die overschrijden,
doordat je lieve kind aan Borderline moet lijden.
Er bleek geen houden aan je in het spoor te trekken,
gedwongen moet ik nu mijn hand van je aftrekken.
Ik hield je met liefde voor de weg die leidt tot zegen,
maar jij gaf nooit gehoor en ging heel andere wegen.

Ik zag het lijden aan, wat jou is overkomen,
en hoe door jouw gedrag, verstoord zijn vele dromen.
Relaties liepen stuk, verdriet en tegenslagen,
bleken het resultaat wat jij mijn kind moest dragen.
Je kinderen weggehaald, jij kon er niet voor zorgen,
de pijn daarvan in 't hart, ervaar je elke morgen.

Ook ik ervaar de pijn, die jij mij hebt gegeven,
door leugens en venijn waarnaar je hart deed streven.
Belasterd heb je mij, je sprak met dubbele tongen,
al wat ik voor je deed, dat heb je steeds verwrongen.
Ik ken jouw duisternis, van 't Licht wil jij niet horen,
en dat er redding is, dat ook voor jou zal gloren.

Nu moet je voort alleen, je deed je steunpilaren,
die stonden om je heen, met teveel leed bezwaren.
Dat brengt een mens niet op, als een stuk vuil behandeld,
zolang jij niet de weg van waarheid, liefd' bewandelt.
Mijn krachten zijn beperkt, lief kind om je te helpen,
er is voor jou maar een, die al je nood kan stelpen.

De breuk blijkt nu voorgoed, na al mijn moeizaam pogen,
weet dat mijn hart nu bloedt, met tranen in mijn ogen.
Maar wat ik nog kan doen, dat is je aanbevelen,
bij Hem te rade gaan, die hart en ziel kan helen.
Die fictie, werkelijkheid je leert te onderscheiden,
en die je geest bevrijdt waaraan je kind moet lijden.

Mij rest slechts het gebed, om jou steeds voor te dragen,
dat God goed op je let, en verder je zal schragen.
Ik kan niet verder meer, hoe graag ik 't ook zou willen,
de tijd heeft mij geleerd, 't blijkt energie verspillen.
Maar 'k hoop dat jij eens vindt, de Redder van je leven,
en dat jij op een dag Jezus je hart zult geven.

Want dan komt alles goed, wanneer je zult beseffen,
dat liefde in woord en daad een ander nooit zal treffen.
Ik weet jouw ziel lijdt pijn, die wordt pas weggenomen,
wanneer je daarmee pas tot Jezus bent gekomen.
Want dan kan pas hersteld waarnaar je zult verlangen,
als jij van Hem Zijn liefd' en inzicht hebt ontvangen.

Zoek dus de Weg maar op, Hij is je vaak gewezen.
je hoeft voor Jezus kind beslist niet bang te wezen.
Keer je toch eindelijk om van al je kromme wegen,
en zeg Heer Jezus kom, verlangend naar Zijn zegen.
Begin met hem je taak van 't leven wat te maken,
dan zul je aan Zijn hand nooit in verwarring raken.

Mijn kind ik huil om jou, je hebt mijn hart gebroken,
door woord en daad heb jij de band voorgoed verbroken.
Ik zeg je nu vaarwel, 'k kan helaas niet meer verder,
en leg hierbij mijn kind je in handen van de Herder.
Dit is mijn laatste woord, dit zijn mijn laatste groeten.
en heel misschien komt ooit de dag weer van ontmoeten.

Dan sla ik om je heen weer liefdevol mijn armen,
want vader heeft een hart vol liefde en erbarmen.
Hopelijk komt eens 't moment als je eens zult ontdekken,
wie vader voor je was en weer je hand toe strekken.
Dat blijkt een lange weg nog gaande door het leven,
maar vader heeft allang, je al het kwaad vergeven.
Justus A. van Tricht

You have no rights to post comments