die van binnen tot je spreekt.
Die je altijd zal vertellen,
wat er aan je weer ontbreekt.
Heb je ooit die stem doen horen,
die van binnen in je knaagt.
Die je telkens weer laat weten,
als je God niet meer behaagt.
't Is de stem van je geweten,
die dan in je hart weerklinkt.
Het gevoel van onbehagen,
wat je wezen scherp doordringt.
'k Weet je tracht hem vaak te sussen,
maar de echo blijft steeds gaan.
Want dit stemmetje blijft klinken,
tot je weer hebt recht gedaan.
't Wijst je op verkeerde daden,
op tekorten die je hebt.
Woorden waar je mee deed kwetsen,
en vaak over anderen klept.
Weet die stem zal pas gaan zwijgen,
als je God en mens behaagt.
En je fouten kunt erkennen,
als je om vergeving vraagt.
Dan zal deze stem verstillen,
en je wordt niet meer belaagd.
Handelend naar Gods geboden,
niet meer door die stem geplaagd.
Maar zodra je weer zult falen,
komt die stem weer naar omhoog.
Om je duidelijk te vertellen,
waar je God en mens bedroog.
Wees oprecht in woord en daden,
steeds bedacht op deze stem.
Als je God en mens zult schaden,
hoor je steeds die stem met klem.
Nimmer kun je die ontwijken,
want die stem blijft steeds bestaan.
Om je altijd te vertellen,
wat je weer hebt fout gedaan.
