als een sterke wervelwind.
Die zijn vuurvlam voort deed dragen,
waar hij ons mee samenbindt.
In de harten laat hij vloeien,
uit zijn smeltkroes 't liefdevuur.
Dat tot grote hoogt' moet groeien,
permanent in sterkte en duur.
Alles wat hij aan doet raken,
wordt in vuur en vlam gezet.
Vreugde schenkend en bereidend,
zijnd verhoorder van 't gebed.
Nu zijn wij niet langer wezen,
door Gods Zoon die Hem ons zond.
Ja zijn kracht kan ons genezen,
vrij van elke levenswond.
De verschillen brengt hij samen,
door zijn wijsheid overbrugd.
Op zijn heling roept elk amen,
vrede neemt een hoge vlucht.
Waar de Geest zijn macht zal tonen,
zal er steeds verwondering zijn.
Hij die onder ons wil wonen,
maakt met vuur de harten rein.
