Langs de spoorlijn van het leven,
gaat de trein naar 't eindstation.
Waar wij eens 't geluk beleven,
achter de verre horizon.
Over wisseling van sporen,
rijdt het treinstel jachtig voort.
Waar de hemel ligt te gloren,
de belofte van Gods Woord.
Over bergen en door dalen,
stijgt en daalt hij telkens weer.
Om ons langs de ijzeren staven,
te gaan brengen naar de Heer.
Jezus immers staat te wachten,
op ons met Zijn groots onthaal.
Waar ook wij die Hem verwachten,
uitzien naar het Bruiloftsmaal.
Tussenstations zijn er vele,
want het is een lange reis.
Voor wij in de vreugde delen,
van het hemels paradijs.
Maar eens loopt de spoortrein binnen,
op het hemels eindstation.
En dan kan het feest beginnen,
waar het Jezus om begon.
