Heer ’s levens last weegt mij zo zwaar,
die op mijn schouders Heer doet drukken.
Met pijn in ’t hart die ik ervaar,
waaronder ik mijn God doe bukken.
Ik roep in mijn verlatenheid,
tot U om naar mijn stem te horen.
Heer wees mij kind tot hulp bereid,
en laat voor mij Uw vrede gloren.
Ik leg voor U mijn moeiten neer,
mijn hart geopend met mijn zorgen.
Heer, breng daarin een ommekeer,
ik wacht verlangend op de morgen.
Waarop Uw licht mijn zorg verdrijft,
en ik weer bevrijd kan ademhalen.
Waarop geen zorg mij meer beklijft,
Uw stille vree in mij zal dalen.
