God laat Zijn ogen op ons rusten
en overziet daarmee de aard.
Met oorlogshaarden en onlusten
en het geweld dat niemand spaart.
 
Dit aanzicht blijft de Heer bedroeven
dat Hij graag anders heeft gezien.
Hij blijkt ook weinig liefd’ te  proeven
maar dat verandert nog misschien.
 
Waarom luistert men niet naar woorden
die Hij ons voorgehouden heeft.
Waarom toch oorlog en vermoorden
bewust naar vernietiging streeft.
 
Het blijkt dat God op ‘d aard wil komen
maar de tijd nog niet is vervuld.
Aan signalen valt niet t’ ontkomen
voor dat die dag ons wordt onthuld.
 
De mens is puinhoop aan het maken
van wat hem door God toevertrouwd.
‘t Begint op d’ aard steeds meer te kraken
als men ’t geheel maar juist beschouwt.
 
Meer economische malaise
faillissementen en nog meer.
Bezuinigingen, overvallen
dit alles ademt nu de sfeer.
 
Van vele kanten is er dreiging
en is er onuitspreekbaar leed.
Er blijkt vooralsnog niet de neiging
dat men zal stoppen met dit leed.
 
Dus blijft ons christenen een ding over
blijvend te bidden keer op keer.
Kom haastig Heer neemt ’t stuur maar over
en sticht bij ons Uw vredesfeer.
 
 
 
 

You have no rights to post comments