UITGELICHT GEDICHT: Ga eens tellen in je leven
GA EENS TELLEN IN JE LEVEN
Ga eens tellen in je leven
al wie jij nog moet vergeven
van jouw lijst die opgesteld
jou alle namen vermeldt.
Weet God zal jou aan gaan spreken
op de dag die aan zal breken
wat in 't Onze Vader staat
dat vergeving je slechts baat.
Volg de woorden daarvan na
en 't je voorgoed beter ga,
want als jij Gods woord vervult
wordt jou Gods gena onthuld.
Wat door ons niet is vergeven
blijft als smetten aan ons kleven.
Want als wij elkaar vergeven
biedt God ons een zalig leven.
Besef goed God blijft ons vragen
naar Zijn woord en wil te slagen.
Want vergeving die verlicht
ons hart van een zwaar gewicht
Onderstaand mijn begeleidend commentaar..
Enige tijd geleden zat ik als kerkganger en organist onder het gehoor van de voorganger die de kerkdienst leidde.
Toen hij aan zijn predikatie begon, hield hij ons als toehoorders het volgende voor:
Wie van u allen heeft er geen lijstje aan wie hij of zij nog vergeving moet schenken. En is dat een korte of een lange lijst.
De vraag sloeg in als een bom en het gevolg was het nodige onrustige geschuifel in de kerkzaal.
Deze vraag kwam hard aan. Er werd ons allen even de spiegel voorgehouden, want menigeen onder de aanwezigen had wel een lijstje met namen van mensen die hij of zij nog zou moeten vergeven.
De voorganger wees ons er op dat wanneer wij aan het einde van ons leven zijn gekomen en voor de ogen van God staan,
dat Hij ons ook die zelfde vraag zal stellen en hoe lang ons onafgewerkte lijstje zal blijken te zijn als wij onder het oordeel vallen.
De voorganger wees ons er op dat God ons zal herinneren aan de woorden van het Onze Vader waarin gewezen wordt op de woorden:”En vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren”.
Het blijkt onze opdracht te zijn om onze medemens te vergeven zonder aanziens des persoons en dat zal in bepaalde omstandigheden niet altijd even eenvoudig blijken te zijn.
Want niet vergeven is, blijft n.l. als smetten aan ons kleven en slechts de genade van God kan er toe bijdragen dat wij door Hem toegelaten worden in Zijn woning.
Maar de ultieme opdracht van de opdracht om onze naaste te vergeven, ligt in het feit dat wij dit bij leven op deze aarde moeten volbrengen.
Alleen op die manier dienen wij als mensen de schuld te vergeven en behoren wij dat ook jegens onze medemens te praktiseren met elkaar om te leren gaan om Gods genade te kunnen en mogen ervaren.
Want als God ruimschoots bereid blijkt te vergeven dan behoren wij dat ook jegens onze medemens te praktiseren.
Justus A. van Tricht
