Je bent ons veel te vroeg ontvallen
en door de dood hard weggegrist.
Maar ’t bleek je tijd was nu gekomen
die God in wijsheid heeft beslist.
Nooit meer je stem en lach te horen
dat laat bij ons een leegte na.
Die nimmermeer is op te vullen
terwijl ik in gedachten sta.
Wij weten waar je mag verblijven
in ’t huis des Vaders in Zijn licht.
Daar heb je nu je nieuwe woning
zorgvuldig voor jou ingericht.
Maar de herinneringen blijven
van tijd die met ons werd gedeeld.
De wond van ’t afscheid zal genezen
en door de tijd door God geheeld.
