Heer spreekt U soms voor dove oren
en raakt Uw woord geen harten meer.
Het lijkt erop dat men niet meer wil horen
van vrede dalend op de aarde neer.
Wij hebben onze bezigheden
zijn steeds meer op ons zelf gericht.
Met voeten wordt Uw wet door ons vertreden
en wij vergeten onze christenplicht.
Steeds minder staat men voor U open
voorbijgaand aan wat U bedoelt.
Het is niet vreemd dat alles vast moet lopen
en elk de druk al op zijn schouders voelt.
De wereld staat voor veel problemen
en niemand weet wat ons nog wacht.
Zal het de levensadem ons benemen
als neer zal dalen ’t duister van de nacht.
Heer maak bewust van wat zal komen
opdat men zich tot U weer keert.
In liefde en genade aangenomen
en U het bent die over ’t al regeert.
