Als loslaten omarmen wordt
door rustig af te wachten.
Dan geeft het ieder mens de tijd
voor vredige gedachten.
Want als het afscheid gloeit en schrijnt
en stille tranen vloeien.
Als ieder uit het oog verdwijnt
blijft toch de liefde bloeien.
Want God is ’t die ons samenbindt
de kenner onzer harten.
Wij zijn Zijn kinderen, geliefd
Hij zal ons nimmer tarten.
Eens komt de dag dat ’t weerzien naakt
waarop wij ons verheugen.
En Vader ons gelukkig maakt
Zijn woord bevat geen leugen.
