Op de wolken heen gevaren
bleven zij de Heer nastaren.
Tot Hij als een stip verdween
op zijn weg naar d’ hemel heen.
Pijn om ’t afscheid liet zich voelen
die zich door hun hart liet woelen.
Want hun Meester Hij ging heen
maar Hij liet hun niet alleen.
Want Hij schonk hun Zijn belofte
naar Zijn woord en Zijn gelofte.
Dat de Trooster eens zou komen
hen met leiding zou omzomen.
Want ook d’ engel heeft gesproken
de beloft’ wordt niet verbroken.
Want zoals u de Heer zag gaan
komt Hij weer op de aarde aan.
Blijf Zijn wederkomst verwachten
en Gods Geest met wondere krachten.
Die u straks verbaasd laat staan
als Hij komt en breekt ruimbaan.
