De wijsheid die wij vaak ontberen
breekt in het leven ons vaak op.
’t Is een proces van fouten leren
of zijn een bloem die in de knop
zich met haar bladeren gaat ontvouwen
waardoor wij pas haar schoonheid zien.
Zo moet ook wijsheid openvouwen
in ’t hart gelijk een roos misschien.
Wijsheid is reeds zo vaak gebleken
groeit met de jaren langzaam meer.
Maar als er van wordt afgeweken
ontstaat een zeer gespannen sfeer.
Wijsheid weet dikwijls te bereiken
wat op een andere wijs niet lukt.
Haar inzicht kan veel verder reiken
dan met woorden kan uitgedrukt.
God wil ons graag de wijsheid leren
houdt ons de mogelijkheden voor.
Hij leert wijsheid laat triomferen
leidt dikwijls weer in ’t juiste spoor.
Want grof geweld zal nimmer baten
wijsheid, geloof, liefd’ staan niet alleen
Als die met hoop ons gaan verlaten
dan kan een mens nergens meer heen.
