Kijk niet om maar steeds vooruit,
achter je valt niets te zoeken.
Door in donk're zielehoeken,
te luist'ren naar voorbij geluid.


De muziek van het verleden,
is verklonken, en voorgoed!
Maar de klanken van het heden zeggen,
dat je voorwaarts moet!


Soms kan het verheld'rend wezen,
toch te luist'ren, maar niet lang.
't Leven zelf heeft steeds bewezen,
dat het voortgaat in zijn gang.


Ook vandaag weerklinken klanken,
liefde, vreugde, dood en pijn.
Men mag plukken van de ranken,
die vandaag het erfdeel zijn.


Iedere dag kent zijn sonaten,
met daarin dat sprankje licht.
Klanken die ons zetten laten,
naar een toekomst die verlicht.


Want de toekomst die ligt open,
als een hele nieuwe weg.
Op die toekomst mag men hopen,
gaand' langs 's levens struik en heg.


Maar ook morgen kent zijn zorgen,
met de vreugden en 't verdriet.
Maar de mens in God geborgen,
telt de vreugden die hij ziet.


Hij die met de "Goede Herder",
kijkt door 's hemels spiegelruit.
Die durft aan Zijn hand steeds verder,
Kijkt niet om, maar ziet vooruit!

Justus. A  van Tricht

21 april 2006